UZUN HİKAYE

® Söz, tedavi etmez ; gönüldür derdin devası --

I.

Uzun hikâye hem de epeyce uzun!

Kelimelerin sırrına aşina dil sustu.

Ama fütur bilmez kalem, mürekkebi kurusun!

Anlatmaya kalkışanların kurudu dili dimağı.

Hem öyle hatırı sayılır tadı tuzu da yok!

Bir tıkırtı mesafesi kadar yakınken insana,

Bir vah, bir tüh denmeyecek kadar ırak!

Zamanı da geçmiş hani!

Zembereği dağılmış bir saati

Ayarlasan ne olur ayarlamasan ne?

II.

Uzun hikâye hem de epeyce uzun!

Dil dönse bile,

Yüreğin direği sızlıyor aşikâr etmeye

Sustum amma kemiksiz bu kalem,

Mürekkebi kurusun!

Hem işgüzar olmaya ne hacet!

Kadri aşınmayan bir geçmişe

Emanet bırakmışız gönlü

Diyorum ya!

Uzun hikâye hem de epeyce uzun!

Hatırlayınca kalmıyor öyle tadın tuzun.