TEK IŞIK

Nereye gidilir senden

Gün sen

Yol sen

Yolun ulaştığı dergahsın sen...

Taş kaldırımlarda çiğniyorum, Parmak uçlarında salınan fresko suratlı bu çağı! Bir iki yosun dışında yeşil yok! Kurumuş yaşlar göz çukurlarında Ve tüm bültenlerde aynı havadis, Cani sevgili sevda diyetinde Ve niyetler gebe başka bir küfre Yorgun dünya! Yaprak kırgın dalına... Ve aman bilmez, Eyvah dinlemez fütursuzluğu Bir kör düğüm gibi masum boğazında. Su zehirli, ceylan ürkek Kurtluğu kapana sıkışmış insafın. Gözler yabancı, ruhlar ırak Çıplak kalmış bütün ağaçlar. Ve yangın ormanın orta yerinde… Şifasız buhranlarda olası her çare Bir başınayım karanlığın rahminde Işıksız güne gözlerin, Sözlerin ışıyor yine bir tek!