ARALIKTAYIM

Aralıktayım,

Bilmediğim bir ayın yedisi

Aman bilmez bir soğuk

İliklerimde hissettiğim!

Teninde söylenen ılık türküler

Dudaklarım değilmiş

Anladım...

Ne varsa sevdaya dair

Issız bir sonbaharda bıraktım arkamda

Ne kaldıysa yadıma

Yaprak yaprak dökülüyor toprağa

Birinde kaybettiğini

Başka kimsede bulamıyor insan

Eskiden ne kadar da güzeldi herşey

Berrak ve tertemiz

Şimdi başka dokunuşlar her zerremde

Kirlenmişim ve eksilmiş...

Sesim kısılıyor

Nefesim bin düğüm boğazımda

Nağmelerim değilmiş teninde ıslanan

Anladım...

Aralıktayım!

Üstelik ayın yedisi

Ferman gibi bir soğuk

İliklerimde hissettiğim...

Hanlar, saraylar kadar fani hayat

Yıkılmaya vakit daraldıkça

Saplanır bir sancı bağrıma

Ne çok umidim yitik

Ve bilirim üstelik

Buradaysam benimlesin hâlâ

Gözlerim yorgun, uykusuz!

Flu bir tuval hatıran ve silik

Kapanırsa kirpiklerim zamana

Seni unutmaktan korkuyorum.

Yüreğimde baki bir çıra!

Bağrım yanıyor,

Bakışlarım değilmiş teninde parlayan

Anladım...

Anılarla ölmek vardı.

Ancak kırık hayaller kaldı geride

Anladım!

Üşüyorum...